Share This Article
Μια Αµερικανίδα, κάτοικος Λονδίνου τα τελευταία 6 χρόνια, ξεκίνησε τη δική της εταιρεία τεχνολογίας και media, ονόµατι Communia το 2019, στην οποία τώρα εργάζεται για να αναπτύξει περαιτέρω, ως CEO και ιδρύτριά της.
Πείτε μας περισσότερα για το Communia και πώς προέκυψε ως ιδέα και εφαρμογή.
Το Communia είναι ένα κοινωνικό δίκτυο για γυναίκες, σχεδιασµένο γύρω από την concept της αλληλοβοήθειας αλλά και της αυτο-βοήθειας. Δίνει τη δυνατότητα να δηµιουργήσεις φιλίες, να δικτυωθείς επαγγελµατικά αλλά και να έχεις πρόσβαση σε υποστήριξη σε περίπτωση που αντιµετωπίζεις κακοποιητικές συµπεριφορές: πρόκειται για ένα έναν ασφαλή χώρο που ενθαρρύνει τις γυναίκες να εκφράσουν τον αυθεντικό τους εαυτό χωρίς λογοκρισία ή κριτική. Ξεκίνησα την εταιρεία σε µια δύσκολη φάση της ζωής µου, το 2019. Για να µην µακρηγορώ, υπήρξα θύµα σεξουαλικής επίθεσης ως πρωτοετής στο πανεπιστήµιο, και παρά το γεγονός ότι το πανεπιστήµιο αναγνώρισε την καταγγελία µου και µε δικαίωσε, το άτοµο που µου επιτέθηκε µε µήνυσε για συκοφαντική δυσφήµηση, σε µια προσπάθεια να µε «φιµώσει». Η διαδικασία της µήνυσης κράτησε χρόνια και κατά τη διάρκεια της περιόδου ήµουν εντελώς αποµονωµένη και δεν µπορούσα να ζητήσω βοήθεια από κανέναν, καθώς φοβόµουν ότι θα στρεφόταν εναντίον των κοντινών µου ανθρώπων.
Κάποια στιγµή συνειδητοποίησα ότι δεν µπορούσα να περιµένω απλά από τα δικαστήρια να µε υπερασπιστούν αλλά έπρεπε να βρω κάποιον εναλλακτικό τρόπο να πάρω πίσω, τη δύναµη και την αυτοπεποίθηση την οποία µου είχε στερήσει αυτό το γεγονός.
Σκέφτηκα ότι ένας τρόπος θα ήταν να µπορούσα µε κάποιον τρόπο να δώσω «φωνή» σε άλλες γυναίκες που είχαν υποστεί το ίδιο τραύµα µε εµένα, και αυτό µε τη σειρά του θα έδινε πίσω και σε µένα τη φωνή µου. Έτσι έλπιζα ότι θα έλυνα και πολλά από τα προβλήµατα που αντιµετώπιζα τότε, κοινώς την αποµόνωση που ένοιωθα, καθώς δεν ένοιωθα αρκετά ασφαλής ώστε να µπορέσω να µιλήσω για αυτό που µου είχε συµβεί. Επιπλέον, διαπίστωσα ότι υπήρχε µια πραγµατική έλλειψη πληροφορίας online γύρω από τα θύµατα σεξουαλικής βίας και την αντιµετώπιση των σχετικών τραυµάτων.
Καθώς δούλευα την πρώτη έκδοση του site και στη συνέχεια της εφαρµογής, συνειδητοποίησα ότι οι περισσότερες πλατφόρµες κοινωνική δικτύωσης, όπως το Facebook και το Instagram, σπάνια αποτελούν φιλόξενους χώρους για να γίνουν ειλικρινείς συζητήσεις, όπου οι συνοµιλητές µπορούν να νοιώσουν άνετα να εκτεθούν – ανεξαρτήτως του θέµατος της συζήτησης, πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για ένα ευαίσθητο ζήτηµα. Έτσι, βάλαµε ως στόχο να µπορέσουµε να επιτύχουµε ότι το Communia θα είναι ένας «χώρος» όπου µπορείς να µιλήσεις για σεξ, σχέσεις, ψυχική υγεία, τη δουλειά σου… και οτιδήποτε άλλο έχει να αντιµετωπίσει µια γυναίκα στη ζωή της, ώστε οι χρήστες να έχουν πρόσβαση σε υποστήριξη αλλά και τη δυνατότητα να συζητήσουν ό,τι τους απασχολεί, άµεσα.
Αντιμετωπίσατε προκλήσεις στην πορεία της ανάπτυξης του Communia;
Σίγουρα είναι δύσκολο να χτίσεις µια επιχείρηση σε έναν κλάδο ο οποίος έχει ήδη την τάση να είναι «λέσχη αγοριών», όπως ισχύει στον τοµέα της Τεχνολογίας.
Είναι δύσκολο να σε µην σε παίρνουν στα σοβαρά, απλά επειδή είσαι γυναίκα και ειδικά αν προκαλείς και αµφισβητείς τον τρόπο µε τον οποίο λειτουργούν µέχρι σήµερα τα social media (ειδικά τα ζητήµατα ασφαλείας των χρηστών), το φαινόµενο είναι ακόµα πιο έντονο. Αλλά ανέκαθεν πίστευα ότι αξίζει να παίρνεις ρίσκα αν υπάρχει πιθανότητα να επιφέρεις µια θετική αλλαγή, αντί να ακολουθείς τη ροή, να συντηρείς το status quo µόνο κ µόνο για να κάνεις τη δική σου πορεία πιο άνετη.
Ποιο είναι το μεγαλύτερό σας κατόρθωμα μέχρι σήμερα;
Κάθε φορά που βλέπω µια γυναίκα που έχει ανάγκη υποστήριξης, µια γυναίκα που χρειάζεται συµβουλή ή βοήθεια, είτε αυτό έχει να κάνει µε σχέσεις, µε ψυχική υγεία ή ζητήµατα που άπτονται του κινήµατος #MeToo ή και οποιοδήποτε άλλο θέµα από τα όσα καλύπτουµε στην εφαρµογή και το site, να λαµβάνει θετικές συµβουλές µε ευγένεια και συµπάθεια από την κοινότητα που έχουµε δηµιουργήσει: Αυτό είναι το µεγαλύτερο κατόρθωµα που θα καταφέρω ποτέ νοµίζω.
Το Communia παρέχει έναν ασφαλή χώρο για τους χρήστες, σε επίπεδο social media. Πιστεύετε ότι ολοένα και περισσότερες γυναίκες χάνουν την εμπιστοσύνη τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;
Αυτό είναι 100% ακριβές! Οι καταναλωτές και οι γυναίκες ειδικότερα, δεν είµαστε χαζοί. Μπορούµε να ξεχωρίσουµε πότε µια επιχείρηση χρησιµοποιεί «ξύλινη» γλώσσα για να αποφύγει να χρειαστεί να αναλάβει πραγµατική δράση διορθώνοντας τα κακώς κείµενα που την αφορούν και τα οποία καλούµαστε εµείς να αντιµετωπίσουµε καθηµερινά ως γυναίκες.
Ειδικά στις mainstream πλατφόρµες social media. Πραγµατικά µε ξεπερνάει γιατί αυτές οι εταιρείας τεχνολογίας, µε κάποιους από τους εξυπνότερους επιστήµονες και ειδικούς στον πλανήτη στη διάθεσή τους, κάνουν τόσο προφανή λάθη, Οι χρήστες είναι αυτοί που κάνουν µια πλατφόρµα κοινωνικής δικτύωσης επιτυχηµένη, οπότε απορώ γιατί δεν είναι η καλή ψυχοσωµατική τους κατάσταση η #1 προτεραιότητα των εταιρειών αυτών; Ένα από τα βασικά µου ενδιαφέροντα είναι να βρίσκω νέους τρόπους για να φροντίζω και να ανταµείβω τους χρήστες µας για την επιλογή τους, αντί να τους αγνοώ εντελώς.
Τί πιστεύετε ότι πρέπει/μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι / οι εταιρείες / οι κυβερνήσεις για να προστατεύσουν τους χρήστες των mainstream πλατφορμών από κακοποιητικές συμπεριφορές, τα τρολ και λοιπά προβλήματα που στοιχειώνουν τα social media;
Τρέξαµε µια έρευνα πριν από κάποιους µήνες, µε περίπου 300 γυναίκες, και τα αποτελέσµατα ήταν πολύ σαφή. Οι γυναίκες µας είπαν ότι αυτό που θέλουν από τις εταιρείες τεχνολογίας είναι να «ακούσουν» περισσότερο τις γυναίκες σχετικά µε τα προβλήµατα που αντιµετωπίζουν και για τα οποία οι ίδιες διαµαρτύρονται έντονα εδώ και πολύ καιρό. Για παράδειγµα, ένα τεράστιο ποσοστό των συµµετεχουσών απάντησαν ότι όσες φορές είχαν κάνει αναφορά/ καταγγελία για παρενόχληση ή κακοποιητική συµπεριφορά, αυτές οι αναφορές δεν έτυχαν της αναµενόµενης προσοχής, ενώ πολλές φορές οι αναφορές αυτές αντιµετωπίζονται σαν να µην συνέβησαν ποτέ. Οι εταιρείες τεχνολογίας έχουν τα µέσα να αναλάβουν δάση σε περιπτώσεις κακοποίησης, απλά επιλέγουν να µην το κάνουν. Και όσο και να πιστεύω στην ελευθερία του λόγου, υπάρχει µια διαφορά αναµεσά στο να µιλάς και να µοιράζεσαι την εµπειρία σου και στο να µιλάς µε στόχο να βλάψεις κάποιον. Πρέπει να υπάρχει περισσότερος έλεγχος και κανόνες σχετικά µε το τι είναι αποδεκτό στον διαδικτυακό µας κόσµο, όπως επακριβώς υπάρχει και στην πραγµατική µας ζωή.
Ποια είναι η θέση σας σχετικά με το mentoring; Είχατε την ευκαιρία να αποτελέσετε μέντορα κάποιου ή να έχετε κάποιο μέντορα η ίδια;
Στην αρχή της καριέρας µου ήθελα να βρω ένα µέντορα στον κλάδο της τεχνολογίας, ιδανικά κάποιον που θα ήταν πιο έµπειρος από εµένα, και αυτό ακόµα δεν έχει συµβεί. Αλλά το ταξίδι µου κατά τη διάρκεια της δηµιουργίας του Communia µε έφερε µπροστά σε µια αποκάλυψη: οι γυναίκες που βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο µε εσένα ή λίγο πιο πάνω από σένα είναι πολύ πιο πρόθυµες να βοηθήσουν και να σου διδάξουν από ότι φανταζόµουν. Δεν χρειάζεται να έχεις πρόσβαση σε κάποιο σούπερ επιτυχηµένο άτοµο για να έχεις ουσιαστική υποστήριξη και καθοδήγηση. Απευθύνσου σε αυτούς που έχεις ήδη πρόσβαση και θα σε εντυπωσιάσουν θετικά µε τα όσα έχουν να σου προσφέρουν. Και αυτό είναι σε µεγάλο βαθµό η ιδέα που βρίσκεται στη βάση του Communia, την ιδέα του «οριζόντιου mentoring», και ότι κάθε γυναίκα έχει τη δύναµη να γίνει µέντορας για κάποιον άλλον. Εγώ προσωπικά προτιµώ να το κάνω αυτό µέσα από το app, απαντώντας στις ερωτήσεις που έρχονται από τους χρήστες µας.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα, με στόχο να επιταχύνετε την πορεία μας προς πλήρη ισότητα των φύλων, τί θα ήταν αυτό;
Θα ήθελα το νοµικό και δικαστικό σύστηµα να µην επηρεάζονταν από τα χρήµατα που έχει κάποιος στη διάθεσή του. Υπάρχουν τόσες γυναίκες που «χάνουν» τη φωνή τους, τα όνειρά τους ακόµα και τη ζωή τους, απλά γιατί έτυχε να πέσουν θύµατα ενός άνδρα µε χρήµατα, που κατάφερε να επηρεάσει την Δικαιοσύνη. Πρέπει να υπάρξει σαφής µεταρρύθµιση στο νοµικό πλαίσιο, ώστε να προστατεύονται οι ευάλωτες οµάδες από όσους χρησιµοποιούν τους πόρους τους για να εκµεταλλεύονται ασάφειες και παραθυράκια του νόµου για να αποφεύγουν τις κυρώσεις.
